عجایب و رازهای زندگی پیکاسو که مردم نمی دانند!

پابلو پیکاسو یکی از پرکارترین و بانفوذترین هنرمندان قرن بیستم است. او در نقاشی، مجسمه‌ سازی، قلم‌ زنی، طراحی و سفال‌ گری هزاران اثر خلق کرده است. وی مکتب کوبیسم را به همراه جرجیس براک در میان نقاشان جا انداخت و فن اختلاط رنگ بر پرده نقاشی را به عالم هنر معرفی کرد.

کشف جهان یک هنرمند تمامی ندارد، به ویژه اگر آن هنرمند، نقاشی باشد با پیچیدگی‌های پیکاسو که رازهایش بی پایان است و هر اثرش- به ویژه در نیمه دوم عمرش- دعوتی است معماگونه برای تحلیل و تاویل. اگر به مطالعه زندگی سایر نقاشان علاقه دارید، مطلب زندگی بزرگان نقاشی دنیا را مطالعه نمائید.

در ادامه به بررسی رازهای زندگی پیکاسو می پردازیم.

حقایق باورنکردنی در مورد پیکاسو

در کنار خلاقیت و نبوغی که داشت،  پیکاسو مردی عجیب بود که مباحث زیادی در موردش مطرح می‌شد. بسیاری معتقدند همین مسائل بود که او را معروف ساخت.

اسم کامل پیکاسو از 23 کلمه تشکیل شد. اسم کامل پیکاسو عبارت است از: پابلو دیگو خوزه فرانسیسکو دپائولا یوان نپوموسنو ماریا دلاس رمدیوس سیپریانو دلاسانتیزیما ترینیداد مارتیر پاتریک کلیتو رویزی پیکاسو (Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Martyr        Patricio Clito Ruíz y Picasso).  اسم او از نامهای چند قدیس و خویشاوندانش گرفته شده است. اسم "پیکاسو" در حقیقت از مادرش گرفته شده است، ماریا پیکاسو لوپز. نام پدرش خوزه رویز بلاسکو است.

اولین نقاشی پیکاسو

در سن 9 سالگی که هنوز از لحاظ جسمی‌ هم ضعیف بود او اولین نقاشی اش را تکمیل کرد: تصویر مردی سوار بر اسب در میدان گاوبازی.

پیکاسو دانش آموز بدی بود

شکی نیست که پیکاسو واقعا نابغه بوده است. از لحاظ هنری چند سال از همکلاسی هایش که همگی 5 تا 6 سال از او بزرگتر بودند جلوتر بود. اما او از اینکه مجبورش کنند کاری را انجام دهد بسیار متنفر بود و به خاطر نافرمانی بارها در مدرسه حبس می‌شد تا تنبیه شود.

خودش می‌گوید: " چون دانش آموز بدی بودم مرا توی یک سلول کوچک با دیوارهای رنگ پریده و یک نیمکت حبسم می‌کردند. من آنجا را دوست داشتم چون همراه خودم تخته نقاشی می‌بردم و دائم نقاشی می‌کردم. می‌توانستم برای ابد آنجا بمانم و بی وقفه نقاشی کنم".

این نقاش بزرگ در سال ۱۹۱۸ با الگا، رقاص بالت ازدواج کرد و در پاریس به زندگی خود ادامه داد و تابستان‌ هایش را نیز در کنار ساحل دریا سپری می‌ کرد. از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۰ درگیر اختلاف عقیده با سوررئالیست‌ ها بود و در پاییز سال ۱۹۳۱ علاقمند به مجسمه‌ سازی شد و با ایجاد نمایشگاه های بزرگی در پاریس و زوریخ و انتشار اولین کتابش به شهرت فراوانی رسید.

پایان زندگی پیکاسو

 از پابلو پیکاسو به عنوان پرکارترین نقاش تاریخ یاد می‌ شود. در حالیکه دوستانش به او توصیه می‌ کردند که در سن هفتاد و هشت سالگی دست از کار بردارد، اما او مخالفت می‌ کرد. مرگ او در حالی به وقوع پیوست که با تعداد زیادی تابلو و آثار ارزشمند، مرکب از علائق شخصی و به دور از در نظر گرفتن بازار هنر یک ثروتمند محسوب می‌ شد. و اخیراً در سال ۲۰۰۳ خویشاوندان پیکاسو موزه وقف شده‌ ای را در زادگاه پیکاسو یعنی مالاگا به نام موسیوپیکاسو مالاگا راه انداختند.